Search for content and authors
 

Modyfikacje polimerów stosowanych w lotnictwie za pomocą nanorurek węglowych

Ewelina A. Ciecierska ,  Anna Boczkowska ,  Krzysztof J. Kurzydlowski 

Warsaw University of Technology, Faculty of Materials Science and Engineering (InMat), Wołoska 141, Warszawa 02-507, Poland

Abstract

Udział materiałów kompozytowych w lotnictwie sukcesywnie wzrasta ze względu na wysoką wytrzymałość, sztywność a stosunkowo niską gęstość. W najnowszych samolotach wiodących producentów niemal całe poszycie zostało wykonane z kompozytów polimerowych. Wadą kompozytów polimerowych jest niskie przewodnictwo elektryczne. Zwiększenie przewodnictwa osnowy polimerowej można uzyskać poprzez zastosowanie dodatku proszków metali, co skutkuje zwiększeniem masy kompozytu. Lepszą metodą jest zastosowanie nanorurek węglowych.

Zastosowanie nanorurek węglowych w lotnictwie wiąże się z eliminacją zagrożeń przebić w instalacjach elektrycznych: ekranowanie zakłóceń elektromagnetycznych, ochrona przed wyładowaniami elektrostatycznymi, ochrona przeciw uderzeniom piorunów.

Celem pracy było zwiększenie przewodnictwa elektrycznego żywic epoksydowych oraz poprawa właściwości mechanicznych i termicznych. W pracy stosowano różne metody dyspersji, oraz różne rodzaje nanorurek węglowych modyfikowanych i niemodyfikowanych. Określono wpływ długości nanorurek oraz modyfikacji grupami funkcyjnymi na wzrost przewodności elektrycznej kompozytu. Zbadano właściwości termiczne oraz mechaniczne. Przeprowadzono obserwacje mikroskopowe w celu oceny stopnia dyspersji nanorurek w żywicy.

W pracy uzyskano równomierną dyspersję napełniacza oraz znaczny wzrost przewodności elektrycznej nanokompozytów.

Wstępne prace były finansowane przez firmę Airbus, zainteresowanie przewodzącymi nanokompozytami wyraził również PZL Świdnik.

 

Legal notice
  • Legal notice:
 

Related papers

Presentation: Poster at Nanotechnologia PL, by Ewelina A. Ciecierska
See On-line Journal of Nanotechnologia PL

Submitted: 2010-04-08 11:57
Revised:   2010-06-21 10:03