WSTĘP: Jednym z czynników odpowiedzialnych za 'wrażliwość' na hepatoksyczne działanie alkoholu jest stan odżywienia pacjentów. Zaburzenia gospodarki węglowodanowej są istotnym czynnikiem ryzyka schorzeń wątroby, choć mogą być także wtórne do jej uszkodzenia.
CELEM PRACY była ocena zależności między wskaźnikami stanu odżywienia a poziomem prób wątrobowych u mężczyzn z zespołem zależności alkoholowej (zza) leczonych odwykowo.
METODYKA: Zbadano 52 mężczyzn z zza, którzy zaprzestali pić alkohol nie dawniej niż 14 dni przed włączeniem do badania. U każdego dwukrotnie, na początku badania i po 4 tygodniach abstynencji oznaczano kliniczne (BMI, WHR) oraz biochemiczne (liczba limfocytów, stężenie albumin) wskaźniki odżywienia, poziom glikemii w krzywej obciążenia glukozą oraz poziom 'prób wątrobowych'.
WYNIKI: Mężczyźni z wyjściowymi transaminazami >40U/l (n=17), w porównaniu z pacjentami, u których poziom enzymów wątrobowych nie przekraczał normy laboratoryjnej (n=35), w ciągu 90 i 30 dni przed badaniem wypili podobną ilość alkoholu (średnio 150g czystego alkoholu dziennie), mieli istotnie większe wartości wskaźników BMI i WHR, przy podobnych stężeniach albumin, glukozy i lipidów we krwi oraz liczbie limfocytów. Przy pomocy dwuczynnikowej ANOVA wykazano znamienny efekt główny obniżenia limfocytów (<1,2G/l) oraz jego interakcji z czasem trwania abstynencji na zmiany poziomów AspAT, AlAT, GGTP i bilirubiny (pacjenci limfocytami <1,2G/l mieli wyższe 'próby wątrobowe'). Zmiany stężeń bilirubiny w ciągu 4 tygodni abstynencji przebiegały też na wyższym poziomie u pacjentów z glikemią >140mg/dl po 2h od spożycia 75g glukozy. Na zmiany wartości badanych 'prób wątrobowych' wpływu nie miały: ilość wypitego alkoholu, wartości BMI i WHR oraz stężenie albumin. Istotny wpływ ostatniego czynnika na poziom transaminaz na początku badania wykazano w trójczynnikowej ANOVA, u pacjentów z liczbą limfocytów <1,2G/l, przy czym (paradoksalnie?) większe AspAT mieli chorzy z poziomem albumin>3,4g/l.
WNIOSKI: Kliniczne i biochemiczne wskaźniki odżywienia w stopniu większym niż wielkość spożycia alkoholu determinowały poziom enzymów wątrobowych w ciągu 4 tygodni abstynencji.

• Legal notice:
  

  Copyright (c) Pielaszek Research, all rights reserved.
  The above materials, including auxiliary resources, are subject to Publisher's copyright and the Author(s) intellectual rights. Without limiting Author(s) rights under respective Copyright Transfer Agreement, no part of the above documents may be reproduced without the express written permission of Pielaszek Research, the Publisher. Express permission from the Author(s) is required to use the above materials for academic purposes, such as lectures or scientific presentations.
  In every case, proper references including Author(s) name(s) and URL of this webpage: https://science24.com/paper/1466 must be provided.

1. CZYNNIKI DETERMINUJĄCE WIELKOŚĆ REFLUKSU ŻOŁĄDKOWO- PRZEŁYKOWEGO W ANALIZIE WIELOCZYNNIKOWEJ.
2. WYBRANE PARAMETRY KLINICZNE I BIOCHEMICZNE U PACJENTÓW Z NADŻERKOWYM ZAPALENIEM PRZEŁYKU DIAGNOZOWANYCH Z POWODU BÓLÓW W KLATCE PIERSIOWEJ.
3. STĘŻENIE LEPTYNY I TNF-ALFA A BIOCHEMICZNE WYKŁADNIKI FUNKCJI WĄTROBY U MĘŻCZYZN UZALEŻNIONYCH OD ALKOHOLU W OKRESIE ABSTYNENCJI.
4. PACJENCI Z PATOLOGICZNYM I FIZJOLOGICZNYM KWAŚNYM REFLUKSEM ŻOŁĄDKOWO- PRZEŁYKOWYM MAJĄ PODOBNĄ KWAŚNOŚĆ ŻOŁĄDKOWĄ.
5. WPŁYW USZKODZENIA WĄTROBY NA ZMIANY STĘŻEŃ HORMONÓW PŁCIOWYCH U KOBIET UZALEŻNIONYCH OD ALKOHOLU LECZONYCH ODWYKOWO
6. BIOCHEMICZNE WYKŁADNIKI FUNKCJI WĄTROBY A STĘŻENIE HORMONÓW PŁCIOWYCH U KOBIET I MĘŻCZYZN UZALEŻNIONYCH OD ALKOHOLU.
7. WARTOŚCI 'PRÓB WĄTROBOWYCH' A STĘŻENIE TLENKU AZOTU, STAN RÓWNOWAGI ANTYOKSYDACYJNEJ KRWI ORAZ POZIOM TNF-alfa U PACJENTÓW Z ZESPOŁEM ZALEŻNOŚCI ALKOHOLOWEJ LECZONYCH ODWYKOWO.