Zaburzenia stanu odżywienia, wynikające z patologii przewodu pokarmowego, jak i schorzeń ogólnoustrojowych stanowią istotny problem w patologii wieku rozwojowego. W ich leczeniu wykorzystywane może być żywienie dojelitowe/enteralne (EF), zyskujące coraz szersze zastosowanie kliniczne, jako korzystna alternatywa żywienia pozajelitowego (TPN).
Celem pracy jest ocena skuteczności żywienia enteralnego (tolerancji klinicznej i efektu metabolicznego) prowadzonego u dzieci z istotnymi zaburzeniami stanu odżywienia w przebiegu schorzeń przewodu pokarmowego i ogólnoustrojowych.
Materiał i metody: 48 dzieci w wieku 2 - 19 lat hospitalizowanych w Klinice Gastroenterologii i Alergologii Dziecięcej UM w Łodzi z powodu: patologii przełyku (EP) n=5, nieswoistych zapaleń jelita grubego (IBD) n=13, mukowiscydozy (CF) n=9, ostrego zapalenia trzustki (AP) n=6, jadłowstrętu psychicznego (AN) n=6, choroby trzewnej (CD) n=2, zaburzeń neurologicznych (ND) n=5, zespołu tętnicy krezkowej górnej (MAS) n=2. Żywienie enteralne prowadzone było poprzez sondę (dożołądkową n=26, dojelitową n=8) lub stomię (gastrostomia n=9; jejunostomia n=3). 32 dzieci otrzymywało diety polimeryczne, u 16 stosowano mieszanki elementarne.
Wyniki: U zdecydowanej większości (95%) badanych dzieci (z wyjątkiem 2 pacjentów z AP, który wymagali przejścia na TPN) uzyskano poprawę stanu odżywienia: przyrost masy ciała wynosił od 0,025 do 0,32 średnio 0,15 kg/24h (3,2 do 25; średnio 8,94% wyjściowej masy ciała). Bardzo dobrą tolerancję EN (brak jakichkolwiek dolegliwości klinicznych) stwierdzono u 29 dzieci (60,42%). Krótkotrwała dyspepsja (ból/dyskomfort w jamie brzusznej, nudności, wymioty, biegunka) wystąpiła u 11 pacjentów (22,92%). W 2 przypadkach (AP) żywienie enteralne przerwano ze względu na złą tolerancję kliniczną (4,17%). Ponadto u 5 (10,42%) dzieci wystąpiły powikłania natury mechanicznej (zatkanie cewnika n-2 i przypadkowe usunięcie przez dziecko n=3). W 38 przypadkach (79,17%) równolegle z poprawą stanu odżywienia zaobserwowano poprawę w zakresie choroby podstawowej (z wyłączeniem 2 dzieci z AP, 2 z AN i 2 z ND).
Wnioski: Wyniki badań własnych potwierdzają, że żywienie enteralne jest dobrze tolerowaną formą leczenia żywieniowego, efektywnie poprawia stan odżywienia i korzystnie moduluje przebieg choroby podstawowej.
|