Wstęp. Helicobacter pylori poza żołądkiem występuje także w jamie ustnej, najczęściej w płytce nazębnej .
Cel. Sprawdzenie, czy stan uzębienia naturalnego, użytkowanie uzupełnień protetycznych oraz zabiegi usuwania płytki nazębnej mają wpływ na skuteczność eliminacji H. pylori z żołądka.
Metodyka. Badania wykonano u 137 pacjentów (88 mężczyzn, 49 kobiet, w średnim wieku 52 lat) z chorobą wrzodową dwunastnicy lub żołądka. Zakażenie żołądka bakterią H. pylori oceniano przed leczeniem eradykacyjnym i 6 tygodni od jego zakończenia dwoma metodami (CLOtest, badanie histologiczne). W eradykacji H. pylori stosowano dwa zestawy leków: 1/ OAT - omeprazol, amoksycylina, tynidazol, 2/ OKT - omeprazol, klartromycyna, tynidazol. Badanie stomatologiczne wykonywano po 6 tygodniach od zakończenia leczenia eradykacyjnego.
Wyniki. Skuteczność leczenia eradykacyjengo wynosiła w grupie leczonej zestawem OAT 63,6%, zestawem OKT 85,9%. Średnia liczba zębów własnych, zębów z próchnicą, zębów wypełnionych oraz wskaźnik osadu nazębnego, wskaźnik określający stan tkanek przyzębia, jak również rodzaj i liczba posiadanych uzupełnień protetycznych, nie wykazywały związku ze skutecznością leczenia eradykacyjnego. Zabiegi usuwania płytki nazębnej z zębów własnych i protez zębowych nie tylko nie zwiększały skuteczności eliminacji H. pylori z żołądka, ale w przypadku leczenia zestawem OAT nawet ją obniżały (osoby szczotkujące zęby własne 43,7%, nie szczotkujące lub szczotkujące sporadycznie 80,9%, p=0,04).
Wniosek. Stan uzębienia naturalnego, rodzaj i liczba posiadanych uzupełnień protetycznych oraz zabiegi usuwania płytki nazębnej z zębów i protez zębowych nie zwiększają skuteczności eradykacji bakterii H. pylori z żołądka.
|