Wnioski

Zaproponowany prosty model poprzez przesuniec pojedynczych warstw (0001) jest - jak sadzimy - jednym z prawdopodobnych mechanizmów relaksacji naprezen w strukturach 2H. Przemawiaja za tym dwa fakty: najmniejsza energia przejscia dyslokacji wasnie wzduz paszczyzn (0001) oraz obecnosc w doswiadczalnych danych dyfrakcyjnych charakterystycznych zmian powodowanych przez bedy uozenia, tworzace sie na skutek tych dyslokacji. Na przykadzie nanokrysztaów GaN pokazano, ze obserwowane w wysokich cisnieniach gwatowne zmiany wasnosci dyfrakcyjnych materiau mozna wyjasnic za pomoca prezentowanego modelu. Majac pena swiadomosc, ze model ten nie uwzglednia szeregu zjawisk, które z pewnoscia zachodza równolegle do wyzej opisanych (jak np. scinanie krysztaów wzduz warstw (0001)), mozna powiedziec, ze przesuniecia pojedynczych warstw (0001) sa jednym z mechanizmów relaksacji naprezen w nanokrysztaach o strukturze 2H i pokrewnych (np. strukturach najgestszego upakowania z bedami uozenia, jak SiC czy diamentu). Pokazano, ze opisywane w pracy (§2.2) metody obliczen ab initio w dyfrakcji proszkowej pozwalaja sledzic przemiany dowolnie zozonych struktur atomowych, w tym ewolucje jednowymiarowego nieuporzadkowania nanokrysztaów, niemozliwe do uchwycenia tradycyjnymi technikami.