Search for content and authors
 

Ocena skuteczności leczenia lamiwudyną dzieci i młodzieży z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu B

Anna B. Szaflarska-Popławska 

Akademia Medyczna, I Katedra i Klinika Pediatrii, Alergologii i Gastroenterologii, M. Skłodowskiej-Curie 9, Bydgoszcz 85-094, Poland

Abstract

OCENA SKUTECZNOŚCI LECZENIA LAMIWUDYNĄ DZIECI I MŁODZIEŻY Z PRZEWLEKŁYM ZAPALENIEM WĄTROBY TYPU B
Szaflarska-Popławska A*., Kuczyńska R*., Łoś-Rycharska E.*, Chrobot A.**, Czerwionka-Szaflarska M.*
* Katedra i Klinika Pediatrii, Alergologii i Gastroenterologii Akademii Medycznej im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy
** Szpital Tucholski, Niepubliczny ZOZ

W leczeniu przewlekłego zapalenia wątroby typu B (pwzw t.B) u dzieci stosuje się interferon alfa oraz analogi nukleozydowe (lamiwudyna). Lamiwudyna zalecana jest u dzieci z p wzw t.B, u których nie uzyskano zahamowania replikacji wirusa po leczeniu interferonem alfa oraz w przypadku przeciwwskazań do interferonoterapii.
Cel pracy: ocena skuteczności leczenia lamiwudyną dzieci z przewlekłym zapaleniem wątroby typu B.
Pacjenci i metody: Badaniami objęto 43 pacjentów w wieku od 7 do 17 lat (średnia wieku 10.4 lat), w tym 8 płci żeńskiej i 35 płci męskiej z przewlekłym zapaleniem wątroby typu B, którzy w okresie od 2000 r. do chwili obecnej zakończyli terapię lamiwudyną. Lamiwudynę podawano doustnie w jednej dawce dobowej 3 mg/kg m.ciała, nie przekraczając dawki 100 mg/24 h (preparat Zeffix) przez 12 miesięcy (41 pacjentów) lub 16 miesięcy (2 pacjentów z HBeAg(-) p wzw t.B). W grupie badanej znajdowało się 39 pacjentów, którzy przed 1.5 do 7 lat zakończyli terapię interferonem alfa oraz 4 pacjentów nie leczonych uprzednio przeciwwirusowo. W chwili rozpoczęcia leczenia lamiwudyną u 38 pacjentów stwierdzano obecność HBeAg w surowicy. Czworo spośród pięciorga dzieci, u których nie wykazano obecności HBeAg w surowicy nie było uprzednio leczonych interferonem alfa. Aktywność AlAT w momencie rozpoczęcia leczenia lamiwudyną wahała się od 20 do 409 U/l, średnio wynosząc 95.2 U/l. Po zakończeniu leczenia lamiwudyną oceniano aktywność AlAT, obecność HBeAg i HBeAb oraz u 30 pacjentów obecność HBV-DNA w surowicy.
Wyniki:
Liczba dzieci z Liczba dzieci z Liczba dzieci z
remisją remisją serologiczną remisją wirusolo-
biochemiczną (serokonwersją giczną (elimina- HBeAg/HBeAb) cja HBV-DNA z krwi)
Dzieci z HBeAg(-) 3/5 (60%) ---- 3/5 (60%)
p wzw t.B
Dzieci z HBeAg(+)
P wzw t.B 26/38 (68.4%) 6/38 (15.8%) 1/25 (4%)

Wnioski:
1. Skuteczność lamiwudyny mierzona eliminacją HBV-DNA z surowicy u dzieci i młodzieży z p wzw t.B jest niezadowalająca.
2. Grupa dzieci z HBeAg(-) p wzw t.B wydaje się zdecydowanie lepiej odpowiadać na leczenie lamiwudyną.



 

Legal notice
  • Legal notice:
 

Related papers

Presentation: poster at XI Kongres PTG-E, Sesja tematyczna 7., by Anna B. Szaflarska-Popławska
See On-line Journal of XI Kongres PTG-E

Submitted: 2004-04-16 16:05
Revised:   2009-06-08 12:55