W wielu rejonach świata na przestrzeni kilku dziesięcioleci spostrzegano zmiany częstości występowania powikłań choroby wrzodowej. Niezmieniające się od dawna kryteria rozpoznawcze przedziurawienia wrzodu pozwalają w wiarygodny sposób śledzić zmiany zachodzące w epidemiologii choroby wrzodowej.
CEL PRACY: Określenie zmian, które zaszły w ostatnich czterdziestu latach w zapadalności, umiejscowieniu przedziurawienia wrzodu, wieku chorych oraz proporcji płci
MATERIAŁ I METODA: W latach 1962 - 2002 w II Katedrze Chirurgii CM UJ leczono 784 chorych z przedziurawieniem wrzodu trawiennego. W 693 przypadkach był to wrzód dwunastnicy, a w 91 wrzód żołądka. Mężczyzn było 608, a kobiet 176.
WYNIKI: Wskaźnik zapadalności mężczyzn obliczony dla całego czterdziestolecia we wrzodzie dwunastnicy wynosił 24,5 /100 tys. /rok, a we wrzodzie żołądka 2,7/100 tys. /rok. U kobiet odpowiednio 5,9/100 tys. /rok i 1,2/100 tys. /rok.
Przedziurawienia wrzodu dwunastnicy w kolejnych dekadach badanego okresu w coraz większym odsetku dotyczyły kobiet, zwiększając się z 11,5 % w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku do 32% w ostatnim dziesięcioleciu. We wrzodzie żołądka proporcja mężczyzn do kobiet wynosiła 2:1 i przez całe czterdziestolecie nie ulegała większym zmianom. Średnia wieku mężczyzn z przedziurawieniem wrzodu żołądka wynosiła 54,7 lat, a kobiet 60,8 lat, zaś w przypadku wrzodu dwunastnicy odpowiednio 45,7 lat i 58,2 lat. We wszystkich badanych grupach średnie wieku miały nieznamienną tendencję wzrostową.
WNIOSKI: Ogólna zapadalność na przedziurawienie wrzodu nie zmieniała się wyraźnie na przestrzeni wielu lat, przy stale zwiększającym się odsetku kobiet z przedziurawionym wrzodem dwunastnicy. Mężczyźni z przedziurawionym wrzodem dwunastnicy byli wyraźnie młodsi od pozostałych grup chorych. |