Poprawa efektywności leczenia chorych z martwiczym ostrym zapaleniem trzustki (OZT) stanowi wyzwanie dla chirurgii XXI wieku. Pomimo intensywnych badań nad patologią tego schorzenia obarczone jest ono olbrzymimi kosztami leczenia przy niepewnym rokowaniu.
Celem opracowania było porównanie wyników leczenia chorych z martwiczym OZT o etiologii żółciowej poddanych procedurze endoskopowej papillotomii (grupa I) z chorymi, u których nie wykonywano tego zabiegu (grupa II).
Materiał stanowiło 17 chorych z martwiczym OZT hospitalizowanych w II Katedrze Chirurgii CM UJ. Wszyscy byli operowani. U 7 z nich przed operacją wykonano endoskopową papillotomię. Ocenę punktową stanu chorych przeprowadzono w skali APACHE II. Ponadto w 7 pierwszych dobach oznaczono wybrane interleukiny.
Nie stwierdzono różnicy średniego wieku chorych, ani długości hospitalizacji w obu grupach.
Zakażoną martwicę w grupie I stanowiło 57% chorych, w grupie II 50%. Śmiertelność w grupie I wyniosła 28% w grupie II 60%.
Chorzy z grupy I w dobie przyjęcia mieli niższą średnią wartość punktową APACHE II od chorych z grupy II ( 10,7 vs. 15,4, p<0,05), wartości te w 2 i 3 dobie uległy zmniejszeniu, od 4 doby w obu grupach zaobserwowano wzrost, w grupie II bliski 15 pkt w VII dobie.
Największe różnice średniego stężenia zaobserwowano w odniesieniu do inteleukin 6, 8 i 12 przy czym dla interleukiny 8 i 12 różnice te były istotne statystycznie (p<0,05)
Wnioski:
Wczesna endoskopowa papillotomia może mieć wpływ na zmniejszenie ogólnoustrojowej odpowiedzi organizmu na uraz (SIRS) czego potwierdzeniem jest zachowanie się interleukin 6, 8 i 12 w obu zbadanych grupach oraz znacznie mniejsza śmiertelność w I grupie chorych.
|