WPROWADZENIE: Występowanie choroby Crohna w górnym odcinku przewodu pokarmowego jest niezwykle rzadkie.
CEL: Celem naszej pracy była manometryczna i pH-metryczna ocena przełyku u pacjentów z manifestacją przełykową chorobą Crohna.
METODYKA: W latach 1997-2004 w badaniach wzięło udział 8 chorych (średni wiek 36 lat). U czterech pacjentów głębokie owrzodzenia przełyku były jedynym przejawem choroby podstawowej. Pozostali pacjenci byli leczeni farmakologicznie lub operowani z powodu typowej, jelitowej lokalizacji choroby. U wszystkich pacjentów występowały nasilone objawy z górnego odcinka przewodu pokarmowego imitujące chorobę refluksową: zgaga, bóle zamostkowe i dysfagia. Pacjenci byli leczeni blokerami pompy protonowej (PPI-2xdziennie) bez jakiejkolwiek poprawy klinicznej. Ostateczne rozpoznanie choroby Crohna zostało potwierdzone na podstawie analizy histopatologicznej wycinków z przełyku. Podczas manometrii przy użyciu zestawu firmy Synectics (Szwecja) cewnik manometryczny typu solid -state (Konigsberg Instruments, USA) wprowadzano przez nos do przełyku i oceniano: zmiany motoryczne w czasie połknięć suchych i mokrych w górnym zwieraczu przełyku (LOS), trzonie i w dolnym zwieraczu przełyku (LOS). Poza stacjonarną manometrią LOS funkcję tego zwieracza ocenialiśmy w czasie kontrolowanego wysuwania cewnika (rapid pull through). W 10 dni po odstawieniu PPI przeprowadzaliśmy 24-godzinne badanie pH-metryczne.
WYNIKI: Badania manometryczne uwidoczniły niezwykle głębokie zaburzenia motoryki przełyku: nieefektywną perystaltykę z wypadaniem fal i skurczami trzeciorzędowym oraz całkowity brak występowania perystaltyki wtórnej u wszystkich pacjentów. Niezwykłą cechą tych zaburzeń było ich występowanie poniżej zmian makroskopowych opisywanych w endoskopii. Bariera przeciwrefluksowa była prawidłowa u 7 pacjentów a u jednego osłabiona (ciśnienie spoczynkowe w LOS<10 mmHg ). Ekspozycja dystalnej części przełyku na kwas była niezwykle wysoka i wynosiła średnio 47 (prawidłowo<4,2%) .
WNIOSKI: Wprawdzie występowanie choroby Crohna w przełyku jest niewykle rzadkie, ale u pacjentów z objawami typu refluksowego, które są oporne na typowe leczenie farmakologiczne ta przyczyna powinna być zawsze rozważona, szczególnie w przypadku wcześniejszego potwierdzenia lokalizacji jelitowej. Prawdopodobną przyczyną wybitnych zaburzeń motoryki i przedłużonej ekspozycji na kwas jest pełnościenny naciek zapalny, który niszczy drogi nerwowe kontrolujące motorykę niżej położonej części przełyku.
|