Wyniki naszych badań wskazują, że kalikreina tkankowa- enzym generujący kininy i jej inhibitor- kalistatyna uwalniają się w jelicie zmienionym zapalnie, co wskazuje na udział układu kalikreina- kininy w nieswoistych zapaleniach jelit (nzj).
W obecnej pracy oceniamy lokalizację, ekspresję oraz poziom receptorów kinin B1 i B2 (B1R i B2R) w tkankach jelit u chorych z nzj w porównaniu z jelitem niezmienionym. W pierwszej serii badań wycinki z jelit pobierano w czasie kolonoskopii w przypadkach aktywnych zmian wrzodziejącego zapalenia jelita grubego (wzjg)(n=17), nieaktywnych zmian wzjg (n=13)i pacjentów z jelitem prawidłowym (n=13). Ekspresję genów dla B1R i B2R badano metodą ilościową QRT-PCR (TaqMan. W drugiej serii badań oceniano lokalizację B1R i B2R metodami immunohistochemicznymi u chorych z aktywnym (n=15), nieaktywnym wzjg(n=15), chorobą Crohna (n=12) i kontrolą (n=12); poziom receptorów mierzony na podstawie gęstości optycznej na jednostkę powierzchni OD wg programu komputerowego.
W jelicie prawidłowym obserwowano wzmożoną reakcję barwną dla B1R w podstawnej częsci enterocytów, a w przypadkach nzj w części szczytowej tych komórek. Przeciwnie, reakcja specyficzna dla BR2R była wzmożona w części szczytowej enterocytów w jelicie prawidłowym, a w części podstawnej i wewnątrzkomórkowo w nzj. Specyficzną reakcję dla B1R stwierdzono też w makrofagach formujących ziarniniaki w chorobie Crohna. Całkowity poziom B1R był znamiennie statystycznie wyższy w enterocytach u chorych w aktywnej fazie wzjg (110±25, p<0,002) oraz w chorobie Crohna (130±18,p<0,01) w porównaniu z kontrolą (odpowiednio 87,9±27 i 107±20). Natomiast w fazie nieaktywnej wzjg poziom B1R (96±21) był zbliżony jak w kontroli. Całkowity poziom B2R w enterocytach jelita zmienionego zapalnie nie uległ zmianie w porównaniu z grupą kontrolną. U pacjentów w aktywnej fazie wzjg ekspresja genu dla B1R (wyrażona ilością kopii mRNA/µg RNA) była statystycznie znamiennie wyższa (p<0,002) w porównaniu z ekspresją genu dla B2R (stosunek B1R/B2R = 4,03), natomiast w fazie nieaktywnej wzjg różnica w ekspresji genów kodujących B1R i B2R nie wykazywała znamienności statystycznej(B1R/B2R = 1,7).
Wzrost poziomu i ekspresji B1R w aktywnej fazie nzj stanowi strukturalną podstawę dla działania kinin. Obecność B1R w ziarniniakach w chorobie Crohna wskazuje na znaczenie kinin w tej chorobie. Zmiany w lokalizacji i ekspresji B1R i B2R u chorych z nzj wskazują na udział kinin w zaostrzeniu stanu zapalnego.
|