Stwierdzono, ze stosunek wyznaczonej doswiadczalnie dyspersji
do wartosci sredniej < R > rozkadu wielkosci ziaren jest w przyblizeniu
stay i charakterystyczny dla miejsca syntezy materiau. Prawidowosc
ta pozostaje prawdziwa nawet dla proszków znacznie rózniacych sie
srednim rozmiarem ziarna (tabela 3.2).
Table:
Przykady wyników dopasowan
krzywej Pearson7 (parametry
a2 i
a3)
do najsilniejszych linii dyfrakcyjnych (o indeksie
hkl
i poozeniu q) próbek
SiC
otrzymywanych dwoma metodami: w pomieniu (k6v, k8) oraz z pirolizy
materiaów krzemoorganicznych w kontrolowanej temperaturze (157k,
ew3k). Wielkosc
jest charakterystyczna
dla metody otrzymywania materiau.
Próbka |
hkl |
q |
a2 |
a3 |
< R > |
|
|
SiC |
k6v |
022 |
4.08 |
0.0319672 |
0.7295257 |
141.9 |
119.7 |
1.18 |
SiC |
k6v |
113 |
4.78 |
0.0333162 |
0.7295257 |
134.2 |
115.5 |
1.16 |
SiC |
k6v |
222 |
4.99 |
0.0333162 |
0.7176996 |
109.9 |
94.4 |
1.16 |
SiC |
k8 |
022 |
4.10 |
0.0164973 |
0.7443229 |
279.2 |
230.5 |
1.21 |
SiC |
k8 |
044 |
8.18 |
0.0185272 |
0.75501 |
251.2 |
204.3 |
1.23 |
SiC |
k8 |
113 |
4.79 |
0.0181521 |
0.7737516 |
260.7 |
206.8 |
1.26 |
SiC |
157k |
022 |
4.10 |
0.2026393 |
1.1512892 |
27.8 |
15.7 |
1.77 |
SiC |
157k |
113 |
4.78 |
0.2138783 |
1.1921648 |
26.6 |
14.6 |
1.82 |
SiC |
ew3k |
022 |
4.10 |
0.2476773 |
1.3118399 |
23.5 |
12.1 |
1.95 |
|
Po przeanalizowaniu wszystkich posiadanych materiaów istotnie dao
sie je pogrupowac wedug wasciwej im wzglednej szerokosci rozkadu
wielkosci ziarna, rys. 3.7. Z rys. 3.7
widac, ze zaleznie od genezy proszków nanokrystalicznych, ich wzgledne
dyspersje róznia sie nawet dwa razy: diament otrzymywany z
eksplozji (II) ma rozkad wielkosci krystalitów przeszo dwukrotnie
szerszy niz SiC (V) posiadajacy ziarna podobnej wielkosci,
lecz otrzymywany z izotermicznego wygrzewania materiau amorficznego
(por. 1.3.1 i 1.3.2).
Weglik krzemu syntezowany w pomieniu posiada wartosc
lokujaca sie pomiedzy tamtymi dwoma.
Zaobserwowano nastepujace ogólne prawidowosci:
- proszki otrzymywane przez wzrost z fazy gazowej (synteza z wegla uwalnianego
z materiau wybuchowego, pomien silanu) maja szersze rozkady wielkosci
ziaren niz materia syntezowany w ciele staym (piroliza krzemoorganików,
synteza diamentu z grafitu). Wiaze sie to prawdopodobnie transportem
masy w trakcie syntezy.
- proszki otrzymywane w warunkach duzego gradientu temperatur, w silnie
egzotermicznych, gwatownych procesach w osrodku o maej przewodnosci
cieplnej (przemiana fazowa grafitu otaczajacego jadro wybuchu, pomien
silanu) maja szersze rozkady wielkosci ziaren niz materia syntezowany
w mniejszych gradientach temperatury i osrodkach lepiej przewodzacych
ciepo. Wiaze sie to prawdopodobnie transportem ciepa w trakcie syntezy.
Figure:
Zaleznosc
rozkadu wielkosci ziaren od mechanizmu syntezy nanokrysztaów. Rózne
próbki tego samego pochodzenia, nawet o ziarnach bardzo rózniacych
sie wielkoscia (tutaj: od
25 do
270Å),
wykazuja zawsze podobny stosunek
.
(I, III)-
diament otrzymywany z przemiany fazowej
grafitu w warunkach eksplozji, (II)-
diament
otrzymywany wegla zawartego w dynamicie w czasie jego eksplozji, (V)-
SiC
otrzymywany metoda izotermicznej pirolizy zwiazków krzemoorganicznych,
(VI)-
SiC otrzymywany w pomieniu silanu w metanie.
(IV)-symulowane dane
SiC pokazano dla oszacowania
niepewnosci pomiaru
.
|
Mozna powiedziec, ze najwezsze rozkady wielkosci ziaren osiaga sie
w kwazistatycznych procesach wzrostu w ciele staym (np. podczas dugotrwaego
wygrzewania materiau amorficznego w piecu o staej temperaturze),
zas najszersze w syntezach gazowych przy duzym gradiencie temperatury.
roman pielaszek
2003-01-13