WSTĘP: Istnieje coraz więcej przesłanek wskazujących, iż choroba refluksowa przełyku (GERD) przebiegająca z nadżerkowym zapaleniem przełyku (nZP) i objawowy GERD (oGERD) to odmienne postacie, a nie różne fazy tego schorzenia.
CELEM PRACY było porównanie parametrów klinicznych, endoskopowych, 24-godzinnej pH-metrii i manometrii przełykowej oraz biochemicznych u pacjentów z nZP i bez endoskopowych wykładników uszkodzenia śluzówki przełyku.
METODYKA: Podsumowano wyniki badań biochemicznych, endoskopowych, pH-metrycznych uzyskanych od 143 pacjentów diagnozowanych z powodu nietypowych bólów w klatce piersiowej w latach 1999-2003.
WYNIKI: Pacjentów podzielono w zależności od występowania u nich endoskopowych (62 vs. 81) i histopatologicznych (88 vs. 55) wykładników uszkodzenia przełyku. Pacjenci z nZP w porównaniu z badanymi z oGERD, byli starsi (ns), mieli wyższe rozkurczowe ciśnienie tętnicze, w ciągu 30 dni przed badaniem pili więcej alkoholu, mieli większe stężenie glukozy na czczo i 2 godziny po posiłku (nie spełniały kryteriów rozpoznania cukrzycy), trójglicerydów na czczo, malonylodialdehydu (MDA) i TNF-alfa (ns). Mieli także nieznamiennie niższe WHR (wskaźnik otyłości brzusznej) i stężenie gamma-globulin. Natomiast pacjenci z histopatologicznymi wykładnikami esophagitis, w porównaniu z chorymi, u których ich nie stwierdzono, mieli znamiennie niższy wzrost i erytrocytarną aktywność reduktazy glutationowej (rGSH)oraz większą intensywność antralnej kolonizacji H.pylori. Nie wykazano różnic wartości parametrów pH-metrii przełykowej i żołądkowej oraz manometrii między analizowanymi grupami.
WNIOSKI: (1)U badanych pacjentów diagnozowanych z powodu nietypowych bólów w klatce piersiowej nie stwierdzono istotnych różnic ekspozycji błony śluzowej przełyku na potencjalnie szkodliwą kwaśną i zasadową treść. (2)Większe wartości parametrów zespołu polimetabolicznego, nadużywania alkoholu i zakażenia Hp oraz wyższy poziom ustrojowych wskaźników zapalenia (TNF) i wolnorodnikowego uszkodzenia tkanek (MDA) przy niższych wartościach parametrów obrony antyoksydacyjnej (rGSH) sugeruje rolę innych, poza treścią żołądkową, czynników w patogenezie uszkodzenia przełyku u badanych chorych.

• Legal notice:
  

  Copyright (c) Pielaszek Research, all rights reserved.
  The above materials, including auxiliary resources, are subject to Publisher's copyright and the Author(s) intellectual rights. Without limiting Author(s) rights under respective Copyright Transfer Agreement, no part of the above documents may be reproduced without the express written permission of Pielaszek Research, the Publisher. Express permission from the Author(s) is required to use the above materials for academic purposes, such as lectures or scientific presentations.
  In every case, proper references including Author(s) name(s) and URL of this webpage: https://science24.com/paper/1468 must be provided.

1. CZYNNIKI DETERMINUJĄCE WIELKOŚĆ REFLUKSU ŻOŁĄDKOWO- PRZEŁYKOWEGO W ANALIZIE WIELOCZYNNIKOWEJ.
2. PARAMETRY WĄTROBOWE A WSKAŹNIKI ODŻYWIENIA I TOLERANCJA GLUKOZY U MĘŻCZYZN Z ZESPOŁEM ZALEŻNOŚCI ALKOHOLOWEJ W OKRESIE 4 TYGODNI ABSTYNENCJI.
3. STĘŻENIE LEPTYNY I TNF-ALFA A BIOCHEMICZNE WYKŁADNIKI FUNKCJI WĄTROBY U MĘŻCZYZN UZALEŻNIONYCH OD ALKOHOLU W OKRESIE ABSTYNENCJI.
4. PACJENCI Z PATOLOGICZNYM I FIZJOLOGICZNYM KWAŚNYM REFLUKSEM ŻOŁĄDKOWO- PRZEŁYKOWYM MAJĄ PODOBNĄ KWAŚNOŚĆ ŻOŁĄDKOWĄ.
5. WPŁYW USZKODZENIA WĄTROBY NA ZMIANY STĘŻEŃ HORMONÓW PŁCIOWYCH U KOBIET UZALEŻNIONYCH OD ALKOHOLU LECZONYCH ODWYKOWO
6. BIOCHEMICZNE WYKŁADNIKI FUNKCJI WĄTROBY A STĘŻENIE HORMONÓW PŁCIOWYCH U KOBIET I MĘŻCZYZN UZALEŻNIONYCH OD ALKOHOLU.
7. WARTOŚCI 'PRÓB WĄTROBOWYCH' A STĘŻENIE TLENKU AZOTU, STAN RÓWNOWAGI ANTYOKSYDACYJNEJ KRWI ORAZ POZIOM TNF-alfa U PACJENTÓW Z ZESPOŁEM ZALEŻNOŚCI ALKOHOLOWEJ LECZONYCH ODWYKOWO.