WSTĘP: Rola czynników klinicznych w patogenezie refluksu żołądkowo- przełykowego nie jest do końca poznana.
CELEM PRACY była ocena zależności wariancji podstawowych parametrów refluksu od czynników klinicznych.
METODYKA: Analizie poddano wyniki uzyskane z 213 pH-metrii przełykowo- żołądkowych wykonanych w ramach diagnostyki nietypowych objawów choroby refluksowej przełyku oraz przed operacją antyrefluksową. Analizę przeprowadzono przy pomocy krokowo postępującej regresji wielokrotnej, włączając jako zmienne zależne pH-metryczne parametry refluksu kwaśnego i zasadowego, natomiast jako zmienne niezależne: wiek, płeć, palenie tytoniu, lata palenia, liczbę paperosów wypalanych dziennie, dobową dawkę nikotyny i substancji smolistych, BMI, WHR, stężenie glukozy na czczo (G0) i 2 h po posiłku, stężenie cholesterolu i trójglicerydów, histologiczna aktywność zapalenia trzonu (ZT) i antrum, intensywność kolonizacji Hp w trzonie i antrum, % czasu monitorowania z pH żołądkowym <4 i >7 w ciągu całej doby, za dnia i w nocy (zpHn), ciśnienie tętnicze skurczowe (BPS) i rozkurczowe, parametry analizy zmienności rytmu zatokowego serca (HRV), jako wskaźniki aktywności autonomicznego układu nerwowego.
WYNIKI: Uzyskano znamienne równania regresji dla większości parametrów refluksu kwaśnego, wyjaśniające 76-98% ich wariancji. Najczęściej istotnymi, niezależnymi zmiennymi określającymi wariancję poszczególnych parametrów były: wiek, palenie tytoniu, G0, ZT, zpHn<4 i zpHn>7. Natomiast wariancję parametrów refluksu zasadowego determinowały: te same zmienne, lecz z przeciwnym znakiem współczynnika beta. Dodatkowo wartości niektórych parametrów refluksu zasadowego (liczba refluksów alkalicznych, czas trwania najdłuższego refluksu oraz % czasu z pH przełykowym>7) korelowały ujemnie z antralną kolonizacją Hp i składową wysokiej częstotliwości (HF) widma HRV (wskaźnik aktywności n.błędnego) oraz dodatnio z wartością WHR i BMI.
WNIOSKI: Wielkość kwaśnego refluksu żołądkowo- przełykowego warunkowało wiele czynników, wzrastał on z wiekiem, u osób palących, z dłuższym nocnym spadkiem pH żołądkowego <4 i bez zapalenia trzonu żołądka. Czas utrzymywania się pH przełykowego>7 wzrastał ponadto u osób z bez zakażenia Hp, z otyłością brzuszną.

• Legal notice:
  

  Copyright (c) Pielaszek Research, all rights reserved.
  The above materials, including auxiliary resources, are subject to Publisher's copyright and the Author(s) intellectual rights. Without limiting Author(s) rights under respective Copyright Transfer Agreement, no part of the above documents may be reproduced without the express written permission of Pielaszek Research, the Publisher. Express permission from the Author(s) is required to use the above materials for academic purposes, such as lectures or scientific presentations.
  In every case, proper references including Author(s) name(s) and URL of this webpage: https://science24.com/paper/1440 must be provided.

1. PARAMETRY WĄTROBOWE A WSKAŹNIKI ODŻYWIENIA I TOLERANCJA GLUKOZY U MĘŻCZYZN Z ZESPOŁEM ZALEŻNOŚCI ALKOHOLOWEJ W OKRESIE 4 TYGODNI ABSTYNENCJI.
2. WYBRANE PARAMETRY KLINICZNE I BIOCHEMICZNE U PACJENTÓW Z NADŻERKOWYM ZAPALENIEM PRZEŁYKU DIAGNOZOWANYCH Z POWODU BÓLÓW W KLATCE PIERSIOWEJ.
3. STĘŻENIE LEPTYNY I TNF-ALFA A BIOCHEMICZNE WYKŁADNIKI FUNKCJI WĄTROBY U MĘŻCZYZN UZALEŻNIONYCH OD ALKOHOLU W OKRESIE ABSTYNENCJI.
4. PACJENCI Z PATOLOGICZNYM I FIZJOLOGICZNYM KWAŚNYM REFLUKSEM ŻOŁĄDKOWO- PRZEŁYKOWYM MAJĄ PODOBNĄ KWAŚNOŚĆ ŻOŁĄDKOWĄ.
5. WPŁYW USZKODZENIA WĄTROBY NA ZMIANY STĘŻEŃ HORMONÓW PŁCIOWYCH U KOBIET UZALEŻNIONYCH OD ALKOHOLU LECZONYCH ODWYKOWO
6. BIOCHEMICZNE WYKŁADNIKI FUNKCJI WĄTROBY A STĘŻENIE HORMONÓW PŁCIOWYCH U KOBIET I MĘŻCZYZN UZALEŻNIONYCH OD ALKOHOLU.
7. WARTOŚCI 'PRÓB WĄTROBOWYCH' A STĘŻENIE TLENKU AZOTU, STAN RÓWNOWAGI ANTYOKSYDACYJNEJ KRWI ORAZ POZIOM TNF-alfa U PACJENTÓW Z ZESPOŁEM ZALEŻNOŚCI ALKOHOLOWEJ LECZONYCH ODWYKOWO.