Miedź należy do pierwiastków niezbędnych dla roślin do ich normalnego rozwoju i wzrostu. Zarówno niedobór jak i nadmiar tego pierwiastka może spowodować zaburzenia biochemicznych i fizjologicznych procesów w roślinie. Niedobór tego pierwiastka powoduje zasychanie wierzchołków młodych liści, natomiast nadmiar jest źródłem zaburzeń wzrostu korzeni. W toku wieloletnich prac hodowlanych – hodowcy rzodkiewki otrzymali szereg nowych jej odmian. Różnią się one od siebie zarówno kształtem zgrubienia, barwą jak i zawartością związków siarkowych. Różni je także reakcja na stres abiotyczny wywołany różnymi czynnikami w tym zawartością metali ciężkich, do których zalicza się miedź. Stąd też celem niniejszej pracy było określenie reakcji różnych genotypów rzodkiewki na stres abiotyczny wywołany obecnością w pożywce różnych stężeń soli miedzi.

W doświadczeniu oceniono 6 różnych genotypów rzodkiewki (gatunków, jak i jej odmian), których nasiona wysiewano po 9 sztuk do każdej z szalek Petriego o średnicy 9 cm.

Po 10 dniach trwania doświadczenia siewki zebrano, a następnie przeprowadzono pomiary biometryczne (wysokość siewki, długość korzeni) i biochemiczne (aktywność enzymów antyoksydacyjnych: katalazy, peroksydazy).

Na podstawie przedstawionych wyników można stwierdzić, że zastosowane w doświadczeniu stężenia soli miedzi wyraźnie wpłynęły na wzrost roślin

Stres abiotyczny wywołany obecnością soli miedzi w pożywce spowodował różną reakcję w odniesieniu do badanych cech biometrycznych jak i parametrów biochemicznych. Wśród badanych genotypów rzodkiewki występowały takie, które zarówno na pożywce kontrolnej jak i testującej reakcję na stres wywołany miedzią cechowały się odpowiednio: słabszym wzrostem (krótkie pędy, krótkie korzenie), bądź w mniejszym stopniu reagowały na wywołane warunki stresowe. Gatunki Raphanus sativus var. major (rzdokiew czarna) oraz Raphanus sativus var. niger ‘Agata’ (Sopel Lodu) wykazały wyraźną tendencję do wykształcania krótszych korzeni w miarę zwiększania stężenia soli miedzi. Największy wzrost aktywności katalazy pod wpływem miedzi zaobserwowano u Raphanus sativus var. sativus ‘Silesia’, natomiast najsilniejszy spadek aktywności peroksydazy u Raphanus sativus var. sativus ‘Lucynka’.

• Legal notice:
  

  Copyright (c) Pielaszek Research, all rights reserved.
  The above materials, including auxiliary resources, are subject to Publisher's copyright and the Author(s) intellectual rights. Without limiting Author(s) rights under respective Copyright Transfer Agreement, no part of the above documents may be reproduced without the express written permission of Pielaszek Research, the Publisher. Express permission from the Author(s) is required to use the above materials for academic purposes, such as lectures or scientific presentations.
  In every case, proper references including Author(s) name(s) and URL of this webpage: https://science24.com/paper/24558 must be provided.

1. Effect of sodium fluoride on catalase and guaiacol peroxidase activity in selected plant species
2. An attempt to determination of the 50% phytotoxicity threshold for different fluoride concentrations affecting the spring wheat (Triticum aestivum L.) and white mustard (Sinapis alba L.) seedlings