Search for content and authors
 

Glin w środowisku człowieka - biodostępność, rola, toksyczność

Anna Lubkowska 

Department of Physiology, University of Szczecin, al Piastów 40b, Szczecin 71-065, Poland
Department of Biochemistry and Medical Chemistry, Pomeranian Medical University, Powstancow Wlkp. 72, Szczecin 70-111, Poland

Abstract

Glin zajmuje trzecie miejsce, po tlenie i krzemie, wśród wszystkich pierwiastków pod względem występowania w skorupie ziemskiej. Procesom zwiększonego uwalniania i migracji tego pierwiastka sprzyja stale wzrastające zakwaszenie środowiska. Długo sądzono, że jest to metal nietoksyczny, dopiero doniesienia o pojawieniu się degeneracji neurofibrylarnych w ośrodkowym układzie nerwowym, wywołanych prawdopodobnie narażeniem na glin i podobnych do zmian występujących u pacjentów cierpiących na chorobę Alzheimera, wzbudziło zainteresowanie badaczy metabolizmem i rolą jonów glinu w organizmie człowieka. Glin dostaje się do organizmu człowieka wraz z pożywieniem do przewodu pokarmowego, lub drogą wziewną do płuc. Poziom stężeń glinu w produktach spożywczych związany jest z jego naturalną zawartością w tkankach roślinnych i zwierzęcych a absorpcja w jelicie odbywa się prawdopodobnie przy udziale kilku różnych mechanizmów. Jednym z nich może być wykorzystanie systemów transportu, których fizjologiczną rolą jest przenoszenie wapnia, żelaza i sodu. Wchłanianie, na poziomie 0,1 – 0,3%, modyfikują różne czynniki, np. kwasota treści pokarmowej, obecność cytrynianów i sacharyny, witamina D3 oraz parathormon. Podwyższone stężenie tego pierwiastka we krwi stwarza możliwość jego kumulowania w tkankach i narządach. W związku z pojawianiem się coraz nowocześniejszych i czułych technik badań, w tym także metod analitycznych służących ocenie zawartości glinu w tkankach, stwierdzono, że wynikiem ekspozycji na związki glinu jest wzrost jego zawartości głównie w: skórze, tkance płucnej, wątrobie, śledzionie, kościach, zębach oraz tkance nerwowej. Mechanizm toksycznego działania glinu nie został ostatecznie wyjaśniony. Ostatnio zainteresowanie budzą doniesienia na temat toksyczności i możliwości jego udziału w etiopatogenezie takich schorzeń jak: demencja starcza typu alzheimerowskiego, encefalopatia dializacyjna czy osteomalacja związana z doustnym podawaniem Al(OH)3.

 

Legal notice
  • Legal notice:
 

Related papers

Presentation: Oral at XIII Zjazd Polskiego Towarzystwa Magnezologicznego im. prof. Juliana Aleksandrowicza, Symposium D, by Anna Lubkowska
See On-line Journal of XIII Zjazd Polskiego Towarzystwa Magnezologicznego im. prof. Juliana Aleksandrowicza

Submitted: 2011-05-18 18:26
Revised:   2011-05-18 18:31