Endoskopowe leczenie krwawień z górnego odcinka przewodu pokarmowego (gopp) uzupełnione podawaniem dożylnym omeprazolu jest w chwili obecnej obowiązującym sposobem postępowania. Celem niniejszej prospektywnej pracy była ocena skuteczności endoskopowej terapii iniekcyjnej skojarzonej z podawaniem omeprazolu w leczeniu czynnego krwawienia z gopp.
Materiał i metody. W latach 1994 - 2003 endoskopową terapię iniekcyjną zastosowano u 192 chorych z czynnym krwawieniem z gopp stwierdzonym podczas doraźnego badania endoskopowego. W grupie tej było 107 chorych z wrodzonymi skazami osoczowymi (hemofilia A i B, choroba von Willebranda, niedobór czynnika VII). U chorych tych stosowano leczenie substytucyjnie wyrównujące niedobory poszczególnych czynników krzepnięcia. Wiek chorych wynosił od 15 do 85 lat; średni 48,6 lat. Przyczynami krwawienia były wrzód trawienny dwunastnicy u 70 chorych, żołądka u 49, zespolenia żołądkowo-jelitowego u 9, przełyku u 6, zespół Mallory-Weissa u 27, owrzodzenie Dieulafoy u 13, nadżerki żołądka u 6, rak żołądka u 4, polip żołądka u 3, szypuła polipa po jego wycięciu u 2, angiodysplazja przełyku u 1, rak przełyku u 1 i linia szwów po operacji u 1. Wskazaniem do endoskopowej terapii iniekcyjnej było czynne krwawienie (Forrest Ia i Ib). Do grupy Forrest Ia zaliczono 76 (39,6%) chorych, do grupy Forrest Ib 116 (60,4%) chorych. Zabiegi wykonywano przy użyciu endoskopów Olympus (GIF-2T20, GIF-2T160, GIF-Q20). U chorych z krwawieniem pulsującym lub tryskającym (Forrest Ia) stosowano epinefrynę w rozcieńczeniu 1:10000 w objętości 5-20 ml w kombinacji z alkoholem etylowym absolutnym wstrzykiwanym w krwawiące naczynie. U chorych z krwawieniem sączącym (Forrest Ib) stosowano alkohol etylowy w objętości od 1 do 2 ml. Po upływie 24 godzin wykonywano powtórne badanie endoskopowe i w razie stwierdzenia krwawienia lub widocznego naczynia wykonywano powtórne nastrzykiwanie. U wszystkich chorych przez 3 do 5 dni po zabiegu podawano dożylnie omeprazol w dawce 40 mg 2 razy dziennie. U niektórych chorych w ostatnim okresie stosowano ciągły wlew dożylny omeprazolu 8 mg/h przez 3 do 5 dni.
Wyniki. Natychmiastowe zatrzymanie krwawienia (pierwotną hemostazę) stwierdzono u 186/192 chorych (96,8%). Z pozostałych 6 chorych, 3 poddano leczeniu operacyjnemu (resekcja żołądka u 2, podkłucie krwawiącego naczynia u 1) zaś 3 chorych zmarło. Nawroty krwawień stwierdzono u 32 (16,7%) chorych, 29 w grupie Ia i 3 w Ib. Wszyscy chorzy byli poddani powtórnym zabiegom terapii iniekcyjnej. U 26 chorych krwawienie zatrzymano, pozostałych 6 operowano wykonując zabiegi resekcyjne u 3 chorych i podkłucie naczynia u 3 chorych. Ostatecznie definitywną hemostazę przy zastosowaniu metody iniekcyjnej uzyskano u 180/192 (93,8%) chorych. Śmiertelność związana z krwawieniem wynosiła 3,6% (7/192) a ogólna śmiertelność szpitalna 6,25% (12/192).
Wnioski. Endoskopowa terapia iniekcyjna przy zastosowaniu epinefryny i/lub alkoholu etylowego uzupełniona podawaniem dożylnym omeprazolu jest skuteczną metodą pozwalająca na zatrzymanie krwawienia z gopp u 94% chorych. Jest ona w chwili obecnej metodą postępowania z wyboru.
|