WSTĘP: Badanie motoryki odbytu i odbytnicy jest wartościową i prostą metodą diagnostyczną u chorych cierpiących na zaparcie. Zaparcie jest jednym z objawów choroby uchyłkowej. Udokumentowano podwyższone ciśnienie w zakresie uchyłkowej okrężnicy, natomiast motoryka anorektalna w uchyłkowatości nie była dotąd przedmiotem szczególnego zainteresowania.
CEL: Celem pracy była ocena motoryki anorektalnej u chorych cierpiących na zaparcia z towarzyszącymi uchyłkami jelita grubego oraz porównanie wyników z grupą chorych cierpiących na zaparcia pierwotne, uchyłki jelita grubego bez zaburzeń defekacji oraz grupą kontrolną.
MATERIAŁ I METODY: Badanie motoryki anorektalnej przeprowadzono przy użyciu perfundowanej wodą sondy manometrycznej, zakończonej balonem. Chorych (n=52) podzielono na 4 grupy. Grupa 1 (n=12): chorzy z zaparciami oraz licznymi uchyłkami w lewej części jelita grubego stwierdzanymi w badaniu endoskopowym/radiologicznym, grupa 2 (n=18): chorzy z zaparciami pierwotnymi, grupa 3 (n=10): chorzy z uchyłkami jelita grubego bez zaburzeń defekacji, grupa 4 (n=12)- kontrolna: chorzy bez zaburzeń rytmu wypróżnień. Dokonywano manometrycznych pomiarów maksymalnego ciśnienia spoczynkowego, wspomaganego oraz wolumetrycznej oceny odczuć pacjenta przy wypełnianiu balona anorektalnego.
WYNIKI: U chorych w grupie 1 stwierdzono wyższe wartości ciśnień spoczynkowych i wspomaganych, w porównaniu z chorymi w grupie 2,3 i grupą kontrolną, odpowiednio ciśnienie spoczynkowe: 82.4 mmHg, 56.7 mmHg, 61.4 mmHg, 58.8 mmHg, ciśnienie wspomagane: 148.3 mmHg, 106.4 mmHg, 110.3 mm Hg, 112.8mmHg . Nie wykazano znamiennych statystycznie różnic w wynikach badaniach wolumetrycznych w poszczególnych grupach.
WNIOSKI: U chorych z zaparciami i uchyłkowatością jelita stwierdza się
w obrębie zwieraczy odbytu wzmożone ciśnienia spoczynkowe i wspomagane.
|