Wprowadzenie: Dolegliwości bólowe w klatce piersiowej są jednym z częstszych problemów diagnostycznych. Ocenia się, że aż około 40% osób z bólem w klatce piersiowej pochodzenia niesercowego (NCCP) ma chorobę refluksową przełyku (GERD).
Celem badania było określenie częstości występowania GERD u pacjentów z bólami w klatce piersiowej i fałszywie dodatnim wynikiem elektrokardiograficznej próby wysiłkowej, jak również ocena wpływu leczenia inhibitorami pompy protonowej na tolerancję wysiłku w tej grupie chorych.
Materiał i metody: Do badania właczono 17 pacjentów w wieku od 38 do 63 lat. U wszystkich chorych test wysiłkowy był dodatni, a w badaniu koronarograficznym nie stwierdzono zmian w naczyniach wieńcowych. Z badania wyłączono chorych z chorobą wrzodową, po operacjach górnego odcinka przewodu pokarmowego, z nadciśnieniem tętniczym, przerostem lewej komory serca, cukrzycą. U wszystkich pacjentów wykonano pH-metrię przełyku, a następnie test omeprazolowy. W ostatnim dniu testu przeprowadzano ponowna próbę wysiłkową i ocenę nasilenia dolegliwości.
Wyniki: 24-godzinna pH-metria wykazała obecność refluksu u 5 pacjentów (29.4%). Średni odsetek spadków pH poniżej 4.0 wyniósł 14.1 +/- 8.6 %, średnia ilość długotrwałych epizodów refluksu - 9.3 +/- 7.1. U 4 pacjentów (23.5%) indeks refluksu wyniósł 50%. Test omeprazolowy był dodatni u 6 chorych (35.3%), wśród których było 2 pacjentów z ujemnym wynikiem pH-metrii. Na podstawie tych wyników GERD rozpoznano u 7 chorych (41.2%). Podczas ponownie wykonywanego testu wysiłkowego żaden pacjent z GERD nie odczuwał dolegliwości bólowych.
Wnioski: U znacznej części pacjentów z niesercowym bólem w klatce piersiowej stwierdza się GERD. Zarówno 24-godzinna pH-metria przełyku, jak i test omeprazolowy mogą być wykorzystane do diagnostyki GERD w tej grupie chorych. Inhibitory pompy protonowej są skuteczne w opanowaniu dolegliwości.
|