Search for content and authors |
Porównanie składu chemicznego roślin uprawianych na glebie murszowo-torfowej oraz mineralno-murszowej na kredzie jeziornej pod wpływem nawożenia cynkiem i miedzią |
Edward Meller |
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie, Katedra Gleboznawstwa, Słowackiego 17, Szczecin 71-434, Poland |
Abstract |
Przeprowadzono trzy doświadczenia wazonowe w latach 2000-2002, metodą kompletnej randomizacji. W każdym roku wazony (12 dm3) wypełniano kolejną partią murszu, pobieranego z gleby torfowo-murszowej oraz mineralno-murszowej na kredzie jeziornej. Na obu glebach stosowano takie same dawki cynku lub miedzi, przeliczonych na ilość mikroskładnika w odniesieniu do suchej masy murszu. Dawka cynku wynosiła 18 mg Zn∙kg-1 s.m. gleby, a miedzi 9 mg Cu∙kg-1 s.m. gleby. Każdy z wariantów (kontrola, Zn, Cu) wykonano w czterech powtórzeniach. W 2000 roku uprawiano kukurydzę na zielonkę, w 2001 jęczmień jary, a w 2002 pszenicę jarą. Porównywane gleby pobagienne wykazywały zbliżony odczyn, a różniły się zawartością makroelementów (szczególnie K i Ca) oraz ilością cynku i miedzi.
Rośliny zebrane z dwóch porównywanych w doświadczeniu gleb wyraźnie różniły się składem chemicznym, co potwierdzają również dane o zawartości makro- i mikroskładników w roślinach zebranych z obiektów kontrolnych. Spośród makroskładników na szczególną uwagę zasługują różnice w zawartości fosforu i potasu. W przypadku tych dwóch makroskładników wszystkie rośliny zebrane z gleby mineralno-murszowej na kredzie jeziornej charakteryzowały się wyraźnie większą ich ilością od roślin zebranych z gleby torfowo-murszowej (dla fosforu od 1,15-krotnie dla kukurydzy do 4,09-krotnie dla słomy pszenicy, zaś dla potasu od 1,10-krotnie dla ziarna pszenicy do 5,79-krotnie dla słomy jęczmienia). Jednak zawartość ogólnego fosforu w glebie mineralno-murszowej na kredzie jeziornej (średnio 1,75 g∙kg-1 s.m.) oraz potasu (średnio 0,44 g∙kg-1 s.m.) była mniejsza niż w glebie torfowo-murszowej (fosforu średnio 2,05 g∙kg-1 s.m., a potasu średnio 3,25 g∙kg-1 s.m.). Spośród mikroskładników zdecydowane różnice, potwierdzające się w składzie chemicznym wszystkich roślin, obserwowano dla manganu i miedzi, a rośliny uprawiane na glebie torfowo-murszowej zawierały tych składników (dla manganu od 1,27-krotnie do 6,66-krotnie, zaś miedzi od 1,07-krotnie do 3,85-krotnie) więcej od roślin zebranych z gleby mineralno-murszowej na kredzie jeziornej. Na uwagę zasługuje ponadto wykazanie wpływu nawożenia mikroelementowego na zawartość cynku i miedzi w uprawianych roślinach na murszach pobranych z dwóch porównywanych gleb. Przy doglebowym nawożeniu cynkiem i miedzią, we wszystkich uprawianych roślinach, bez względu na typ gleby, stwierdzono wyższą zawartość tych składników w stosunku do ich zawartości w roślinach zebranych z obiektów kontrolnych. Pozwala to sformułować uogólnienie, iż w krótkim okresie od wprowadzenia do gleby mineralno-murszowej na kredzie jeziornej nawozowych form cynku i miedzi, pierwiastki te nie ulegają immobilizacji, a znaczna zawartość CaCO3 oraz alkaliczny odczyn tych gleb nie ograniczają pobierania tych pierwiastków przez rośliny. |
Legal notice |
|
Presentation: Oral at XIII Zjazd Polskiego Towarzystwa Magnezologicznego im. prof. Juliana Aleksandrowicza, Symposium B, by Edward MellerSee On-line Journal of XIII Zjazd Polskiego Towarzystwa Magnezologicznego im. prof. Juliana Aleksandrowicza Submitted: 2011-05-24 14:08 Revised: 2011-06-10 11:58 |