Search for content and authors
 

Wstępne wyniki dotyczące stężeń kadmu i  ołowiu w patologicznie zmienionych nerkach człowieka

Aleksandra Wilk 1Elżbieta Kalisińska 1Jacek Różański 2Maciej Romanowski 3

1. Pomorski Uniwersytet Medyczny, Katedra i Zakład Biologii i Parazytologii Medycznej, ul.Powst.Wlkp.72, Szczecin 70-111, Poland
2. Pomorski Uniwersytet Medyczny, Klinika Nefrologii, Transplantologii i Chorob Wewnetrznych, Powstancow Wlkp. 72, Szczecin 70-111, Poland
3. Pomorski Uniwersytet Medyczny, Klinika Chirurgii Ogolnej i Transplantacyjnej, Powstancow Wlkp 72, Szczecin 70-111, Poland

Abstract

W dzisiejszych czasach człowiek narażony jest na kontakt z wieloma szkodliwymi substancjami znajdującymi się w powietrzu, wodzie, glebie i pożywieniu. Obok pierwiastków niezbędnych do życia istnieją również metale wybitnie toksyczne, które nie pełnią żadnych funkcji fizjologicznych u ssaków, w tym człowieka. Do tej grupy zalicza się między innymi kadm i ołów. Biorąc pod uwagę kluczowe znaczenie nerek ssaków w funkcjonowaniu ich organizmów, w tym  uczestnictwo w procesach detoksykacji, istotnym problemem jest poznanie i monitorowanie stężeń wybitnie toksycznych metal w tym narządzie wydalniczym. W odniesieniu do niego, w przypadku człowieka, właściwie jedynym dostępnym wykorzystywanym do studiów toksykologicznych materiałem badawczym są patologicznie zmienione nerki.

Celem badań było poznanie stężeń kadmu (Cd) i ołowiu (Pb) w patologicznie zmienionych nerkach człowieka, z uwzględnieniem ich podziału na części korową i rdzeniową, które różnią się między sobą budową i pełnionymi funkcjami. Materiał do badań uzyskano z Kliniki Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie. Było nim 18 nerek z dużymi zmianami patologicznymi, które usunięto pacjentom. W laboratorium, po odseparowaniu części korowej od rdzeniowej, próbki wysuszono do stałej masy, a następnie zmineralizowano je na mokro w mieszaninie stężonych kwasów (nadchlorowego i azotowego). Stężenia metali oznaczono metodą ICP–AES (spektrofotometria absorpcji atomowej) i wyrażono je w przeliczeniu na suchą masę.

 Średnie stężenie Cd w korze nerkowej była prawie dwukrotnie większe niż w jej części rdzennej i wynosiło około 5,7 mg/kg, ale różnica ta nie została potwierdzona statystycznie. Porównując stężenia ołowiu w korze i rdzeniu nerki zanotowano istotne statystycznie różnice (p<0,02). Wyniki tych analiz dokumentują zróżnicowane odkładanie się toksycznych metali w korowej i rdzeniowej części nerki. Przeprowadzone badania mają charakter wstępnych, a uzyskane wyniki wymagają potwierdzenia w oparciu o analizy dokonane na liczniejszym materiale.

 

Legal notice
  • Legal notice:
 

Related papers

Presentation: Oral at XIII Zjazd Polskiego Towarzystwa Magnezologicznego im. prof. Juliana Aleksandrowicza, Symposium D, by Aleksandra Wilk
See On-line Journal of XIII Zjazd Polskiego Towarzystwa Magnezologicznego im. prof. Juliana Aleksandrowicza

Submitted: 2011-05-20 16:02
Revised:   2011-06-10 12:29