Wielkość plonu, termin dojrzewania, cechy morfologiczne oraz biologiczne korzeni marchwi są zróżnicowane u poszczególnych odmian. Oprócz wysokiego plonu ważne jest uzyskanie surowca o odpowiedniej jakości zarówno do konsumpcji jak i do przetwórstwa.

            W latach 2007 – 2009 przeprowadzono doświadczenie polowe dotyczące wpływu dolistnego dokarmiania siarczanem magnezu (sól gorzka) na wielkość plonu i skład chemiczny korzeni spichrzowych marchwi. W badaniach tych magnez zastosowano odpowiednio w dawkach: 0, 45 i 90 kg MgO∙ha^-1 w formie 3 % oprysku, aplikowanego w okresie intensywnego wzrostu marchwi. Obiekt badań stanowiła marchew pięciu średnio późnych i późnych odmian (‘Berjo’, ‘Flacoro’, ‘Karotan’, ‘Koral’ i ‘Perfekcja’), przydatnych zarówno do przetwórstwa jak i długoterminowego przechowywania.  

            Uzyskany plon korzeni spichrzowych marchwi, zależał od odmiany i nawożenia mineralnego magnezem. Największym plonem korzeni cechowała się odmiana ‘Perfekcja’ - 55,7 t∙ha^-1, natomiast najmniejszym ‘Berjo’ – 50,9 t∙ha^-1. Plon korzeni pozostałych odmian znajdował się na zbliżonym poziomie i wynosił od 52,5 do 53,4 t∙ha^-1. Przyczyną niskiego plonowania były niesprzyjające warunki meteorologiczne podczas uprawy marchwi w 2008 roku. Stosując podczas uprawy dolistne nawożenie magnezem w ilości 45 i 90 kg MgO∙ha^-1 uzyskano wzrost plonu korzeni odpowiednio o 7,6 % i 20,7 % w porównaniu do obiektów na których nie stosowano dokarmiania magnezem.

Zawartość suchej masy, cukrów redukujących i cukrów ogółem oznaczono w korzeniach marchwi bezpośrednio po zbiorze i po sześciu miesiącach przechowywania. Stwierdzono zróżnicowanie zawartości suchej masy, cukrów redukujących i sumy cukrów w zależności od odmiany i nawożenia magnezem. Największą zawartością wybranych składników chemicznych charakteryzowała się odmiana późna ‘Karotan’. Niezależnie od czynników doświadczenia, korzenie spichrzowe marchwi odmiany ‘Karotan’ zawierały średnio 139 g∙kg^-1 suchej masy, 25,1 g∙kg^-1 cukrów redukujących i 88,0 g∙kg^-1 cukrów ogółem w świeżej masie. Wzrastające nawożenie magnezem wpłynęło istotnie na wzrost zawartości wszystkich badanych składników w korzeniach spichrzowych marchwi. W zakresie tym najkorzystniejszą okazała się dawka 90 kg MgO∙ha^-1, która spowodowała wzrost zawartości suchej masy średnio o 7,8 %, koncentracji cukrów redukujących o 8,9 % i cukrów ogółem o 9,3 % w porównaniu z marchwią nie nawożoną.

            Okres sześciu miesięcy przechowywania korzeni marchwi spowodował niewielki wzrost suchej masy – 1 % oraz wzrost cukrów ogółem o 11 % i spadek cukrów redukujących o 8 % (średnio dla odmian i nawożenia).

• Legal notice:
  

  Copyright (c) Pielaszek Research, all rights reserved.
  The above materials, including auxiliary resources, are subject to Publisher's copyright and the Author(s) intellectual rights. Without limiting Author(s) rights under respective Copyright Transfer Agreement, no part of the above documents may be reproduced without the express written permission of Pielaszek Research, the Publisher. Express permission from the Author(s) is required to use the above materials for academic purposes, such as lectures or scientific presentations.
  In every case, proper references including Author(s) name(s) and URL of this webpage: https://science24.com/paper/23957 must be provided.