Search for content and authors
 

Wytwarzanie i zastosowanie grafenopodobnych nano i mikrocząstek do wytwarzanie spieków o niskim współczynniku tarcia

Marcin Lijewski 

Instytut Obróbki Plastycznej (INOP), ul.Jana PawłaII14, Poznań 61-139, Poland

Abstract

          Aktualnie obserwuje się silny rozwój nanotechnologii w praktyce przemysłowej. Coraz częstsze zastosowanie znajdują nanocząstki metali. INOP jako jednostka naukowo – badawcza zastosował grafenopodobne nano i mikrocząstki do wytwarzania spisków o niskim współczynniku tarcia. Nanocząstki otrzymuje się rożnymi metodami technologicznymi. W zależności od procesu produkcyjnego, różnią one się właściwościami fizyczno – mechanicznymi. W Instytucie wykorzystywane są dwie metody wytwarzania nano i mikrocząstek proszków metali. Pierwszą z metod stanowi proces mielenia mikrocząstek smarów stałych za pomocą urządzenia własnej konstrukcji o nazwie nagniatarka proszkowa NP-1. Urządzenie to opiera się na procesie nagniatania kulowego smarów stałych. Drugą alternatywną metodę mechanicznego tworzenia nano i mikrocząstek smarów stałych jest urządzenie prototypowe o nazwie rozrywarka nanoczastek RN-1  zaprojektowane i wykonane w INOP (zgłoszenie patentowe P-390066 z 29.12.2009 r.). Proces ten oparty jest na wytworzeniu kompozytu klejowego a następnie umieszczeniu go w strefie roboczej urządzenia. Proces tworzenia grafenopodobnych nano i mikrocząstek realizowany jest w wyniku cyklicznego łączenia kompozytu klejowego w strefie roboczej urządzenie i rozrywaniu zadanego produktu.

            Proces modyfikacji warstwy wierzchniej realizowany jest metodą ciśnieniową (zgłoszenie patentowe P-390101 z 29.12.2009 r.). Koncepcja ta związana jest z przesycaniem powstałych spieków roztworem płynu modyfikacyjnego do którego dodano w odpowiednim stężeniu nano i mikrocząstki smaru stałego. Dzięki tej modyfikacji cząstki proszku (MoS2) zostają wprowadzone w pory wytwarzanych produktów, jak również zostaje wytworzony na powierzchni próbek film smaru stałego. Skutkiem tego procesu jest znaczna poprawa właściwości otrzymywanych produktów pod kątem redukcji wartości współczynnika tarcia.

            Opracowana przez INOP metoda modyfikacji warstwy wierzchniej znalazła zastosowanie w procesie wytwarzania tulei łożysk ślizgowych przeznaczonych do układów wentylacyjnych samolotów AIRBUS. Ma ona stanowić konkurencyjne rozwiązanie do łożysk grafitowych stosowanych obecnie w samolotach typu AIRBUS. Spodziewanym efektem jest poprawa udarności, parametrów tribologicznych i  mechanicznych oraz właściwości wytrzymałościowych wspomnianych tulei. Prace naukowo – badawcze związane z wytworzeniem spieków i niskim współczynniku tarcia są prowadzone w laboratorium Inżynierii Powierzchni i Tribologii Instytutu Obróbki Plastycznej.
 

Legal notice
  • Legal notice:
 

Related papers

Presentation: Poster at Nanotechnologia PL, by Marcin Lijewski
See On-line Journal of Nanotechnologia PL

Submitted: 2010-07-06 08:24
Revised:   2010-08-18 14:24