Nano to przełomowa technologia wykorzystywana obecnie także w przemyśle kosmetycznym, w produktach do pielęgnacji skóry. Składniki aktywne opóźniające procesy starzenia zamyka się w nowoczesnych nano-nośnikach, które umożliwiają z jednej strony penetrację przez warstwę rogową naskórka, a z drugiej strony stabilizują zamknięte w nich substancje.

Technologia zamykania substancji aktywnych w Cyclocapsy (Coletica BASF) polega na zdolności chemicznie modyfikowanych beta-cyklodekstryn do tworzenia nanostruktur (100-300 nm), które ułatwiają penetrację substancji w głąb skóry.

Nanorurki z węgla mają na tyle drobne rozmiary, że mogą bez przeszkód wnikać do wnętrza komórek i wnosić tam substancje czynne. Będą najprawdopodobniej wygodniejsze w stosowaniu niż inne cząsteczki transportujące w skali "nano" jak np. nanosfery, bowiem w stosunku do nich mają większą powierzchnię i mogą transportować do środka komórki więcej substancji aktywnej. Wykazano, że nanorurki mogą skutecznie dostarczać zarówno białka lub fragmenty DNA, a także związki o mniejszej masie cząsteczkowej. Mechanizmy wnikania do komórek można precyzyjnie regulować. Nanorurki naładowane ujemnie wnikają najprawdopodobniej na drodze endocytozy i znajdują się wówczas w endosomach - pęcherzykach w których zachodzi trawienie różnych substancji pobieranych z zewnątrz. Proces ten kontrolują różne enzymy, m.in. trawiące wiązania dwusiarczkowe. Można więc przywiązać substancję aktywną takimi wiązaniami do nanorurki i w ten sposób zapewnić że uwolniona zostanie dopiero w komórce. 

Z drugiej strony, naładowane dodatnio nanorurki docierają do wnętrza inną, nadal do końca nie zbadaną drogą i kończą podróż w jądrze komórkowym. Tak można będzie dostarczać substancje których zadaniem będzie wpływanie na ekspresję genów.

Nanorurki mogą się więc okazać kolejną ciekawą możliwością jeśli chodzi o transportowania substancji czynnych. W tej dziedzinie prowadzi się bardzo dużo ciekawych badań i możemy zapewne oczekiwać wielu nowych pomysłów mających zastosowanie także w kosmetyce. 

Innym pomysłem na dostarczanie substancji aktywnych z leków lub kosmetyków do komórek jest metoda pozyskiwania gęstego żelu o włókienkach o średnicy najwyżej 50 nm. Taki żel może "uwięzić" duże ilości cząsteczek substancji czynnej i uwolnić je w sprzyjających warunkach. W skład nano-żelu wchodzą, m. in. olej z oliwek i polisacharydy.

Odrębną grupę nano-związków stanowią szeroko stosowane tlenki cynku i tytanu (TiO₂ i ZnO). Badania nad penetracją nanocząstek dopiero się rozpoczęły. Na większość pytań nie znamy odpowiedzi: jak wygląda metabolizm nanocząstek w oragnizmie, czy nanocząstki ulegają akumulacji, czy i jak są usuwane, jak penetrują przez skórę uszkodzoną?

• Legal notice:
  

  Copyright (c) Pielaszek Research, all rights reserved.
  The above materials, including auxiliary resources, are subject to Publisher's copyright and the Author(s) intellectual rights. Without limiting Author(s) rights under respective Copyright Transfer Agreement, no part of the above documents may be reproduced without the express written permission of Pielaszek Research, the Publisher. Express permission from the Author(s) is required to use the above materials for academic purposes, such as lectures or scientific presentations.
  In every case, proper references including Author(s) name(s) and URL of this webpage: https://science24.com/paper/23148 must be provided.