W skali log-log (rys. 2.22d i e) na profilu rozpraszania niskokatowego widac zwykle kilka lub kilkanascie oscylacji odpowiadajacych warunkowi qR 2n dla kolejnych n = 1, 2, 3.... Oscylacje sa obecne tylko w przypadku proszku monodyspersyjnego (ziarna o tym samym rozmiarze). W realnych sytuacjach proszków polidyspersyjnych (ziarna o róznych rozmiarach) oscylacje usredniaja sie i widac zbocze o nachyleniu q-4. W praktyce nie sposób wiec zlokalizowac zadnego z miejsc, gdzie speniony jest warunek qR 2n za wyjatkiem n = 1, gdzie zagina sie prosta q-4. Stanowi to podstawe wyznaczania rozmiaru ziaren z profili rozpraszania niskokatowego dla proszków o niezbyt szerokim rozkadzie wielkosci ziaren.