Wstęp: Miejscowe szerzenie się stanu zapalnego jest uznanym negatywnym czynnikiem prognostycznym (np. skala Balthazara) w ostrym zapaleniu trzustki (OZT). Zaobserwowano, że chorzy z masywnym obrzękiem fałdów błony śluzowej części zstępującej dwunastnicy (OD) mają znacznie gorsze wyniki leczenia OZT.
Cel pracy: Podjęto prospektywne badanie dla oceny czy OD stwierdzony w trakcie urgensowej duodenoskopii może być czynnikiem prognostycznym w OZT.
Metoda: Urgensową duodenoskopię wykonano u 140 chorych z OZT, obserwując obecność OD lub prawidłowej dwunastnicy (PD). Podjęto próbę wykonania sfinkterotomii endoskopowej (SE) u 117 chorych i wykonano ją u 105 (90%). Poza tym zastosowano typowe leczenie. Przebieg OZT oceniono wg klasyfikacji z Atlanty.
Wyniki: OD stwierdzono u 19 (14%), a PD u 121 ze 140 chorych. Przebieg OZT sklasyfikowano jako łagodny, powikłany i śmiertelny u odpowiednio 84 (60%), 52 (37%) i 4 (3%) chorych.
W obu grupach zmarło po 2 chorych: 11% w OD wobec 2% w PD (OR: 7.3, 95%PU: 0.9 do 53.0, p=0.156). Powikłania OZT wystąpiły u 15 (79%) chorych w grupie OD wobec 41 (34%) chorych w grupie PD (OR: 7.3, 95%PU: 2.3 do 23.5, p=0.0002). OD charakteryzował się wysokością swoistością (95%) dla prognozowania powikłań i wartością prognostyczną wyniku ujemnego (98%) dla prognozowania zgonu.
Odsetek nieudanych SE był znacznie większy w grupie OD (25%) niż PD (8%); p=0.099.
Choć CRP przy przyjęciu było podobne w obu grupach, w dobie 2. było dwukrotnie większe w OD (285 wobec 142 mg/l; p<0.0001), pozostając znamiennie wyższe do końca 1 tygodnia choroby.
Wnioski: Obrzęk fałdów błony śluzowej dwunastnicy jest istotnym nowym negatywnym czynnikiem prognostycznym w OZT. Szczególnie cenny jest fakt, że obrzęk pojawia się wcześnie w przebiegu choroby i wyprzedza wzrost stężeń markerów odpowiedzi zapalnej.
|