Wstęp:
Zaburzenia mikrokrążenia odgrywają znaczącą rolę w patogenezie OZT. Heparyny drobnocząsteczkowe, poprawiające perfuzję narządową, mogą mieć wpływ na przebieg i wyniki leczenia OZT.
Cel pracy:
Celem pracy była próba oceny leczenia chorych z OZT heparyną drobnocząsteczkową (Clexane).
Metodyka:
Do prospektywnego, randomizowanego badania włączono 35 chorych z rozpoznaniem pierwszego w życiu incydentu OZT, u których dolegliwości nie trwały dłużej niż 48 godzin. Chorych podzielono losowo na dwie grupy. Grupa I: chorzy w chwili rozpoznania otrzymywali 40 mg Clexane i.v., a następnie 2x80 mg/dobę przez 7 dni. Grupa II otrzymywała placebo. Poza tym chorzy otrzymywali standardowe leczenie w OZT. W pierwszej, trzeciej i siódmej dobie oceniano: punktację w skali Trapnella i APACHE II, stężenie CRP, aktywność amylazy w surowicy i w moczu. W 7 dobie wykonywano badanie TK, które oceniano w skali Balthazara.
Wyniki:
W obu grupach chorych nie obserwowano śmiertelności. Czas pobytu w oddziale wynosił 14 dni w grupie I i 15 dni w grupie II. Punktacja skali Trapnella uległa zmniejszeniu w grupie I z 2,4 do 1,3, w grupie II z 2,4 do 1,2. W grupie I nie zanotowano różnicy w wartości skali APACHE między I i VII dobą hospitalizacji, natomiast w grupie II punktacja zmniejszyła się z 4,6 do 2,8 pkt. Nie obserwowano znaczących różnic między grupami w stężeniu CRP i aktywności amylazy. Badanie TK jamy brzusznej w grupie I wykazało zmiany ocenione jako Balthazar A u 5 chorych, B u 0, C u 8, D u 2 i E u 2 chorych, natomiast w grupie II A u 7, B u 2, C u 3, D u 4, E u 2 chorych. W grupie I jeden pacjent wymagał drenażu przezskórnego torbieli trzustki, w grupie II jeden pacjent wymagał zabiegu operacyjnego i leczenia w O I T M.
Wnioski:
Na podstawie przeprowadzonych badań autorzy wnioskują, że lecznicze dawki heparyny drobnocząsteczkowej podawane u chorych w pierwszym tygodniu choroby nie mają zasadniczego wpływu na przebieg OZT.
|