Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy jest obecnie jedna z najczęstszych chorób przewlekłych przewodu pokarmowego, to heterogenna grupa schorzeń różniących się etiopatogenezem i przebiegiem, których wspólnym ogniwem jest powstanie trawiennego ubytku w obrębie błony śluzowej żołądka lub dwunastnicy. Około 7-10%populacji zapada na chorobę wrzodową. Powstanie owrzodzenia trawiennego i stanów zapalnych błony śluzowej przewodu pokarmowego jest wynikiem zaburzenia równowagi między działaniem czynników agresywnych i ochronnych. Wśród czynników agresywnych ważne znaczenie ma: pepsyna, żółć, leki pochodne kwasu acetył-salicyłowego, steroidy, bakterii Helicobacter pylori (HP). Jednym z aktualnych problemów medycyny jest opracowanie skutecznych metod leczenia. Akupunktura jest metodą, która może przynieść efekty w przypadku w których leczenie farmakologiczne jest nieskuteczne, lub można stosować jak terapię wspomagającą.
Cel pracy
Celem pracy była ocena skuteczności stosowania akupunktury w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy.
Materiały i metoda
Leczeniem było objęto - 35 osób:
28 - mężczyzn w wieku od 30-55 lat;
7 - kobiet w wieku od 30-55 lat.
Wszyscy leczeni byli uprzednio diagnozowani i leczeni wcześniej internistycznie.
Akupunkturę przy chorobie wrzodowej dobrze włączać do kompleksu metod leczniczych (leczenie sanatoryjno-uzdrowiskowe, dieta, preparaty farmakologiczne). Postępowanie terapeutyczne akupunktury zmierza do zmniejszenia szkodliwości czynników agresywnych oraz poprawiania możliwości obronnych błony śluzowej.
Akupunktura u pacjentów jest zindywidualizowana w zależności od stanu choroby i ogólnego stanu zdrowia. Zabiegi wykonuje się codziennie (lub co 2 dzień), z włączeniem do jednego zabiegu 5-6 punktów. Seria lecznicza składa się z 10-12 zabiegów, powtórne serie (2-3) wykonuje się z przerwami
(od 10-30 dni).
Stosuje się II wariant metody hamującej z pozostawieniem igieł w tkankach do 20 min, przy mocnych zespołach bólowych - I wariant metody hamującej
(40 min).
Dobór punktów do leczenia przewiduję oddziaływanie na punkty: miejscowe, symetryczne, ogólno wzmacniające i aurikularne.
Do najczęściej wykorzystywanych punktów korporalnych należą: PZ20, PŻ39, PM17-25, PM38, PM60, GRP8-14, Ż25,26,36,44, IG4, IG14, ST4,6,11, PO5,6, S5-7, O6, N7, F2, F3.
Przy zgagę nakłuwa się punkty PŻ20, PO5.
Przy silnych bólach nakłuwamy punkt Ż36 (z pozostawieniem igieł do
40 min) dodatkowo punkty uszne (żołądka, Shen-men, współczulny dwunastnicy).
Przy mdłości i wymiotach - nakłuwamy punkty: MP17 (2), O6 (2), Ż36 (2).
Przy krwawych wymiotach punkty: GRP12, GRP17, PM17-20, PM43, P9, W2, W3.
Aurikularne punkty: śledziony, przepony, nadnercza.
Dla normalizacji wydzielniczej i motorycznej funkcji nakłuwamy punkty: IG4, PM21, Ż36, O6, PZ20, PO5. Przy objawach skurczu żołądka i dwunastnicy skuteczne zakłuwanie punktów: W2-3, Ż21-36, GRP11-19, PM17-22.
Celowe jest włączenie do terapii, pobudzenie pęczkiem igieł linii przykręgosłupowych i okolic brzucha, albo przegrzewanie moksą punktów na brzuchu i na plecach.
Można też przeplatać nakłuwanie punktów igłami HACI z pobudzeniem pęczkiem igieł po nim.
Celem akupunktury jest zmniejszenie dolegliwości subiektywnych pacjenta, przyspieszenie gojenia, zmniejszenie częstości nawrotów choroby, zapobieganie powikłaniom.
Wyniki i omówienia
Po zakończeniu leczenia u 10 chorych ustąpił ból w nadbrzuchu, wymioty, zgaga, krwawienie, polepszył się ogólny stan zdrowia pierwszej serii zabiegów.
Dwie serie zabiegów zastosowano w celu utrwalenia efektu.
U 10 chorych dolegliwości ustąpiły po drugiej serii zabiegów.
U 11 chorych po drugiej serii zabiegów wystąpiło zmniejszenie dolegliwości.
U 4 chorych efektu nie było.
Wnioski
Na podstawie uzyskanych wyników leczenia choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy można stwierdzić, że akupunktura jest skuteczną metodą i można ją włączyć w kompleksowe leczenie (do praktyki lekarskiej)
Piśmiennictwo
Garnuszewski Z. Akupunktura we współczesnej medycynie. Warszawa 1996.
Stojanowski D. Czastnaja refleksoterapia. Kisziniw 1998.
Samosjuk I., Maczeret E. Rukowodstwo po refleksoterapii. Kijew 1989. Tabejewa D. Rukowodstwo po refleksoterapii. Moskwa 1982.
Kilkowska A. Akupunktura dla każdego. Gdańsk 1996.
|