W rozdziale zaprezentowano sposoby uzycia opracowanych metod do analizy
praktycznych zagadnien.
- Korzystajac z informacji zawartych w czesci teoretycznej pokazano,
ze metoda Warrena-Averbacha w przypadku proszków z szerokimi rozkadami
wielkosci ziaren prowadzi do bednych wyników, nawet w przypadku,
gdy dane nie sa obarczone bedem pomiarowym.
- Obliczenia ab initio poaczone z dopasowaniem danych doswiadczalnych
(np. przy pomocy algorytmu genetycznego) pozwalaja otrzymac peny
opis struktury atomowej i mikrostruktury materiaów nanometrowych.
Taka analize mozna stosowac do proszków, które poddawane sa dalszym
badaniom, np. spiekaniu badz okreslaniu wpywu wielkosci ziarna na
wasnosci fizyczne nanomateriaów.
- Do analizy duzych ilosci danych doswiadczalnych mozna stosowac prosta
metode ``
FW/M''. Wyznacza ona peny
rozkad wielkosci ziaren, ale jest wrazliwa na znieksztacenia linii
dyfrakcyjnych pochodzacych np. od bedów uozenia (wady tej nie maja
obliczenia ab initio, które jednak sa trudniejsze obliczeniowo).
- Analiza rozpraszania niskokatowego (SAS) pozwala na badanie
uozenia ziaren, w tym fraktali, w nanoproszku. Ilosciowe informacje
o procesie pekania sie ancuchów fraktali w nanoproszku maja podstawowe
znaczenie w projektowaniu procesów produkcji supertwardych ceramik
nanometrowych.
- Obliczenia teoretyczne dyfrakcji pozwalaja sledzic metodami dyfrakcyjnymi
zozone procesy w zachodzace w ziarnach nanometrowych. Pokazano na
przykad, ze nanokrysztay GaN w wysokim cisnieniu niehydrostatycznym
ulegaja odksztaceniom plastycznym powodowanym przez relaksacje naprezen
ich sieci krystalicznej. Symulacja tego procesu oparta na prostym
modelu przesuniec warstw (0001) w poaczeniu z obliczeniami
ab initio dyfrakcji na modyfikowanych strukturalnie nanoziarnach
pozwala wiernie odtworzyc obserwowane doswiadczalnie, silnie znieksztacone
wysokocisnieniowe krzywe dyfrakcyjne.
roman pielaszek
2003-01-13