Uozenie krystalitów w proszku

Przestrzenne uozenie krystalitów w proszku zdeterminowane jest przez siy ich wzajemnego oddziaywania. Moze to byc zarówno przyciaganie elektrostatyczne jak siy Van der Waalsa czy - w przypadku gestych ceramik (spieków) - wiazania kowalencyjne, jonowe lub inne (w zaleznosci od rodzaju materiau). Siy wiazace ziarna proszku (siy adhezji), bez wzgledu na ich rodzaj, dziaaja pomiedzy atomami przypowierzchniowymi i sa do wielkosci tych powierzchni proporcjonalne. Z drugiej strony siy prowadzace do rozseparowania ziaren, jak udary mechaniczne, czy chociazby grawitacja, rosna z momentem bezwadnosci i masa ziaren, a wiec z ich objetoscia. W tej sytuacji stabilnosc mechaniczna proszku podyktowana jest w duzej mierze stosunkiem si wiazacych (adhezji) do si separujacych, a wiec i stosunkiem powierzchni krystalitów do ich objetosci [31]:

$\displaystyle {\frac{{\Delta V}}{{V}}}$ = $\displaystyle \left[\vphantom{ \frac{\pi }{6}d^{3}-\frac{\pi }{6}(d-2\delta )^{3}}\right.$$\displaystyle {\frac{{\pi }}{{6}}}$d3 - $\displaystyle {\frac{{\pi }}{{6}}}$(d - 2$\displaystyle \delta$)3$\displaystyle \left.\vphantom{ \frac{\pi }{6}d^{3}-\frac{\pi }{6}(d-2\delta )^{3}}\right]$$\displaystyle \left(\vphantom{ \frac{\pi }{6}d^{3}}\right.$$\displaystyle {\frac{{\pi }}{{6}}}$d3$\displaystyle \left.\vphantom{ \frac{\pi }{6}d^{3}}\right)^{{-1}}_{}$ $\displaystyle \approx$ $\displaystyle {\frac{{6\delta }}{{d}}}$, (1.1)
gdzie $ \Delta$V jest objetoscia materiau zgromadzonego nie dalej niz o $ \delta$ od powierzchni ziarna w ksztacie kuli o srednicy d i objetosci V. $ \Delta$V mozna traktowac jako obszar granic pomiedzy ziarnami, zas wytrzymaosc mechaniczna proszku jest proporcjonalna do $ {\frac{{\Delta V}}{{V}}}$. Jak widac, wytrzymaosc maleje jak $ {\frac{{1}}{{d}}}$ co stanowi podstawe do podziau proszków na dwie klasy:



Subsections
roman pielaszek 2003-01-13