Przestrzenne uozenie krystalitów w proszku zdeterminowane jest przez siy ich wzajemnego oddziaywania. Moze to byc zarówno przyciaganie elektrostatyczne jak siy Van der Waalsa czy - w przypadku gestych ceramik (spieków) - wiazania kowalencyjne, jonowe lub inne (w zaleznosci od rodzaju materiau). Siy wiazace ziarna proszku (siy adhezji), bez wzgledu na ich rodzaj, dziaaja pomiedzy atomami przypowierzchniowymi i sa do wielkosci tych powierzchni proporcjonalne. Z drugiej strony siy prowadzace do rozseparowania ziaren, jak udary mechaniczne, czy chociazby grawitacja, rosna z momentem bezwadnosci i masa ziaren, a wiec z ich objetoscia. W tej sytuacji stabilnosc mechaniczna proszku podyktowana jest w duzej mierze stosunkiem si wiazacych (adhezji) do si separujacych, a wiec i stosunkiem powierzchni krystalitów do ich objetosci [31]:
= d3 - (d - 2)3d3 , | (1.1) |